Niedobór mieszkań, w tym tych na wynajem, jest często diagnozowaną przyczyną braku mobilności a ta z kolei, stanowić ma o częściowym wykluczeniu niektórych grup społecznych z uczestnictwa w  nauce, kulturze i rynku pracy. Winnymi niedoboru mają być zbyt wysokie w stosunku do wysokości dochodów ceny mieszkań dyktowane przez firmy deweloperskie działające na rynku mieszkaniowym i czerpiące zeń niewspółmiernie wysokie zyski mierzone wartością marż deweloperskich. W mediach, w tym społecznościowych, często pojawiają się głosy nawołujące raz to do ingerencji państwa w rynek mieszkaniowy, innym razem stawiające postulat budowy tanich, stanowiących własność komunalną, lokali mieszkalnych a w nielicznych jeszcze przypadkach do ustawowego ograniczenia zysków, jakie osiągają deweloperzy. Niektórzy z Autorów publikacji oraz zabierający głos w dyskusjach nawołują do powrotu spółdzielni mieszkaniowych, jako jedynej społecznie dopuszczalnej formy realizacji inwestycji mieszkaniowych. Inni są zwolennikami powszechnego, kompleksowego, szczegółowego i precyzyjnego planowania przestrzennego, które ma być remedium na wszystkie bolączki.  

Rodzina na swoim, mieszkanie dla młodych, mieszkanie plus, mieszkanie na start czy wreszcie planowane dopiero mieszkanie dla rozwoju czyli rządowe programy mieszkaniowe realizowane w latach dwutysięcznych jak należało się spodziewać nie spełniły pokładanych w nich nadziei. Oddawanych w wyniku ich realizacji mieszkań przybywało ale po pierwsze nie była to ilość w skali kraju znacząca a po wtóre spotykały się one z krytyką sprowadzającą się do hasła przewodniego wszystkich krytyk: wszystkiemu winni są pazerni deweloperzy i banki. Również przygotowana przez ustawodawcę tak zwana „specustawa mieszkaniowa” faktycznie nie ułatwiła procesu inwestycyjnego, jest za to powszechnie krytykowana za możliwe naruszenia postanowień planów miejscowych. Na tworzenie komunalnych zasobów lokalowych gminy po prostu nie mają środków finansowych i możliwości organizacyjnych a spółdzielnie mieszkaniowe, pomimo dopuszczalnej prawnie formuły takiej budowy mieszkań, jakoś nie spotykają się z zainteresowaniem tych, którzy o własnym mieszkaniu marzą lub tylko ujawniają niedostatki rynku w tym zakresie. Odpowiedzią ma być wprowadzenie do porządku prawnego instytucji (?) kooperatywy mieszkaniowej czyli zasadniczo innej wersji spółdzielni. Wydaje się jednak, że będzie to kolejny krok donikąd. Nie w tym bowiem leżą problemy, które z jednej strony prowadzą do niedoborów a z drugiej niejako wymuszają poziom cen lokali mieszkalnych. 

Gdyby krytycy, zwłaszcza publicyści oraz tak zwani działacze miejscy politykami mieszkaniowymi zainteresowani, zechcieli temat potraktować poważnie, wówczas być może dostrzegliby, że jednym z podstawowych problemów budownictwa mieszkaniowego (oczywiście jeśli założymy, że niedobór mieszkań faktycznie jest skutkiem ich małej ilości a nie efektem takiej konstrukcji systemu prawnego, który uprzywilejowuje nawet nierzetelnego i niesolidnego najemcę w stosunku do właściciela) jest nie tyle nawet ilość koniecznych lub wręcz obowiązkowych do przeprowadzenia analiz, czynności i procedur, ale to, że pochłaniają one, głównie na skutek niewydolności organizacyjnej organów administracji i z powodu braku powszechnie dostępnych informacji, ogromną ilość czasu wpływając tym samym na powolność procesu inwestycyjnego a zatem, co niektórych może dziwić, na cenę końcową mieszkania. 

Współpracując z firmami deweloperskimi głównie w zakresie pozyskiwania, analiz i przygotowania inwestycji zdajemy sobie sprawę z tego, że nie każdy kawałek terenu może zmienić się z uprawnego pola w pole inwestycyjne ale aby tak się stało, obok wiedzy i kompetencji, konieczne jest również aktywne i sprawne, rozłożone w czasie,  działanie. Kiedy spojrzymy na inwestycję mieszkaniową w perspektywie osi czasu oto, co zobaczymy (publikujemy jedynie punkty z hasłami; pamiętać należy, że każda nieruchomość jest specyficzna a od wiedzy, co, dlaczego, kiedy i jak zrobić, zależy sukces przedsięwzięcia).

Przygotowanie nieruchomości gruntowej niezabudowanej, terenu ziemi, do sprzedaży.

Co innego wiedzieć co innego znać. Publikujemy punkty z hasłami merytorycznymi wskazując, że każda nieruchomość jest specyficzna i trzeba mieć wiedzę i doświadczenie co zrobić, dlaczego, kiedy i jak oraz w jakim celu. O pieniądzach i wynagrodzeniu nie rozmawiamy publicznie.

• księga wieczysta wraz z regulacją zapisów w niej zawartych;
• wypis z rejestru gruntów wraz z uzgodnieniami treści z innymi źródłami;
• wyrys z rejestru gruntów, mapa z publicznych zasobów geodezyjnych;
• mapa zasadnicza dla celów projektowych;
• informacja ze Studium zagospodarowania;
• zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
• Warunki Zabudowy, zestawienie bądź stosowny wniosek;
• Obszar Zintegrowanego Inwestowania; procedura OZI z nowego Kodeksu Urbanistycznego;
• Informacja o mediach w gruncie;
• Korytarze przesyłowe i służebności infrastruktury w terenie;
• OOU, obszary ograniczonego użytkowania;
• Dostęp do drogi publicznej i drogi wewnętrzne;
• Wpływ ustawy o ustroju rolnym oraz KOWR;
• Warunki przyłączenia do sieci: ee, gaz, woda, kanalizacja, telekomunikacja, internet, odbiór śmieci;
• Działki geodezyjne wyodrębnione kamieniami i/lub łatami świadków;
• Badania geotechniczne gruntu: nośność, wody podziemne i podskórne, ukryte składowiska śmieci, charakterystyka geologiczna;
• Dokumentacja archeologiczna;
• Rejestr zabytków i dóbr kultury;
• Uwarunkowania krajobrazowe;
• Mapa sozologiczna;
• Podział funkcjonalny inwestycji na gruncie;
• Decyzja środowiskowa;
• Sąsiedztwo: immisje, uciążliwości, okoliczne projekty inwestycyjne komercyjne i publiczne;
• Polityka i prognozy planistyczne samorządu dla terenu i okolicy;
• Propozycja podziału nieruchomości;
• Sytuacja demograficzna i jej lokalne prognozy;
• Potencjał inwestycyjny gruntu – opinia o wartości perspektywicznej;
• Potencjał hipoteczny terenu jako zabezpieczenia finansowania;
• Spis i opis partnerów z lokalnego rynku: urzędy państwowe i samorządowe, instytucje, podmioty funkcjonujące na rynku;
• Opis otoczenia: komunikacja publiczna, szkolnictwo, lecznictwo, usługi, kultura, transport, sport, zieleń i rekreacja;
• Okolica doznana okazjonalnie zmysłami: hałas, światło, zapach, drgania, tłum;
• Uprzątniecie fizyczne terenu ze śmieci i zanieczyszczeń, ewentualnie rekultywacja gruntu;
• Ewidencja i uporządkowanie zieleni trwałej, ochrona i pielęgnacja drzew i krzewów chronionych;
• Opis gatunków flory i fauny podlegającej ścisłej ochronie przyrodniczej na działce;
• Rozpoznanie stanu ryzyka sporu i rokowania z organizacjami ekologicznymi; 
• Dokumentacja fotograficzna i filmowa dronem terenu nieruchomości;
• Raport z opodatkowania transakcji i opłat z nią związanych, w tym VAT, podatek dochodowy, PCC, taksa notarialna;
• Prognoza opłat adiacenckich, renty planistycznej, renty podziałowej, wywłaszczenia pod drogę, renty infrastrukturowej;
• Analiza opłata z tytułu UW, podatków lokalnych i opłat środowiskowych;
• Wycena nieruchomości według wartości aktualnej i wariantowo przyszłej;
• Analiza planu urządzenia lasu gdy jest na gruncie;
• Wyłączenie z produkcji rolnej i opłata z tytułu odrolnienia, wyłączenia z produkcji;
• Informacja o sposobie zagospodarowania humusu;
• Pozyskanie prawa do miejsc parkingowych zlokalizowanych poza terenem;
• Projekty aktów notarialnych, umowy wstępnej i przenoszącej;
• Koncepcja urbanistyczna; 
• Projekt architektoniczny;
• Projekt budowlany;
• Kosztorys;
• Pozwolenia na budowę;
• Oferta w sieci i dedykowana wybranym klientom;
• Wyszukanie kupca to nie to samo co znalezienie inwestora; umowa o udziale w zysku z inwestycji;
• Przygotowanie źródeł finansowania zewnętrznego;
• Nadzór inwestorski nad prowadzonym projektem.