Przetargi na zbycie nieruchomości – stanowisko KSP

Ministerstwo Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej  w Departamencie Gospodarki Nieruchomościami przygotowało i przesłało do konsultacji społecznych Projekt rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości. Informacja dostępna jest na witrynie organu pod adresem: http://bip.transport.gov.pl/pl/bip/projekty_aktow_prawnych/projekty_rozporzadzen/rozp_rynek_nieruchomosci/ugn

W uzasadnieniu aktu prawnego napisano, że Skarb Państwa i Samorządy mimo zapisów rozdziału czwartego Ustawy o gospodarce nieruchomościami nazbyt często zbywają majątek nieruchomy poniżej jego wartości rynkowej. Inaczej mówiąc tracą sprzedając grunty i inne nieruchomości za ceny zbyt niskie. Zauważono zatem, że w powszechnej praktyce gospodarczej dochodzi do niekorzystnego rozporządzenia majątkiem publicznym mimo szczególnej ochrony tych dóbr w regulacjach wielu aktów prawnych. Po raz kolejny szuka się przyczyn w normach i regulacjach, pomijając aspekt ludzki – odpowiedzialność podmiotów wykonujących nakazane normy. Zdaniem Kancelarii Solski i Partnerzy jednym ze źródeł opisywanego zjawiska jest Prawo Zamówień Publicznych, w oparciu o które oszacowania wartości ceny wywoławczej dokonują rzeczoznawcy majątkowi wyłanianiu w konkursie przetargowym konstruowanym wyłącznie wokół jednego kryterium – najniższej ceny za wykonanie usługi. Naszym zdaniem cena za sporządzenie przez biegłego wyceny dla potrzeb samorządu lub Skarbu Państwa winna odnosić się procentowo do wartości przedmiotu oszacowania a osoba rzeczoznawcy majątkowego winna ponosić pełną odpowiedzialność za skutki wadliwej opinii. Gospodarowanie majątkiem w oparciu o ułomne ekspertyzy musi być obarczone błędem. Środowisko rzeczoznawców  majątkowych systematycznie się pauperyzuje tym samym jakość a przede wszystkim odpowiedzialność za dzieło maleje. W sporach pomiędzy podmiotem prywatnym i podmiotem publicznym, które oparte są na wartości o nieruchomosci ułomnie wskazanej przez rzeczoznawcę majątkowego dotknąć mogą jedną ze stron. W ramach obowiązkowej polisy z tytułu reasekuracji zaistniałych szkód należałoby dochodzić odpowiednio finansowej rekompensaty niedoszacowania lub przeszacowania wartości rynkowej od osoby lub podmiotu gospodarczego reprezentującego biegłego. W przypadku ponoszenia pełnej finansowej odpowiedzialności za wady wyceny wiele patologii w obrocie majątkiem publicznym przeszłoby do historii. W projekcie podniesiono wysokość składanego wadium w przetargach do wysokości 30% ceny wywoławczej bez podania argumentów tak skonstruowanej propozycji. Krok ów staje się zrozumiały gdy połączy się te zmianę z treścią dodanego ustępu numer 10 zaproponowanego w brzmieniu: „… w przypadku gdy żaden z uczestników nie zaoferował postąpienia ponad cenę wywoławczą … albo … żaden z uczestników nie zaoferował ceny wyższej od wywoławczej zwrotowi podlega 50% wniesionego wadium”. Naszym zdaniem projektowana zmiana przepisu o randze rozporządzenia z punktu widzenia kultury legislacyjnej jest niedopuszczalna albowiem kształtuje zasady zmieniając zapisy ustawowe, w szczególności art. 46 Prawa Zamówień Publicznych, które w kwestii zwrotu wadium stanowi:  1.Zamawiający zwraca wadium wszystkim wykonawcom niezwłocznie po wyborze oferty najkorzystniejszej lub unieważnieniu postępowania, z wyjątkiem wykonawcy, którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza,

Jeśli już prawo musi być zmieniane, a czyni się to nazbyt pochopnie, niechaj regulacją podlegają przyczyny zła społecznego a nie wyłącznie skutki błędów lub nieakceptowanych procesów. Wolność i odpowiedzialność przynosi więcej dobra aniżeli nadmierna formalizacja, szczególnie specjalnie przygotowywana dla zapobiegania  obserwowanym zjawiskom.

Print Friendly, PDF & Email